Sprakeloos / Speechless

Om de zoveel tijd maakt men de straten van Kampala “schoon”. Vervolgens worden de straatkinderen afgezet in Kampiringisa. Bovenop onze grote groep kinderen, krijg je er dan ineens 60 kleine hummeltjes bij. Kleintjes van 2-8 jaar die overstuur, vuil, ziek, ondervoed in een kapot t-shirtje op de grond zitten en geen idee hebben wat hun overkomt. Samen met onze social worker Yusuf en de directie van Kampiringisa moet je dan op zoek gaan naar oplossingen. De kerk verzamelde kleding, we hebben nog wat slippertjes in de voorraad, we maken een supergroot Paasmaal, geven extra geld voor melk, brengen volle dozen zeep zodat we vlo- en ringwormvrij blijven, halen extra borden, maken meer pap, openen ons hart en troosten en knuffelen er op los. Dit zijn van die dagen dat je je ogen opslaat en denkt: “Mijn God?!”, maar anderzijds weer beseft hoe geweldig het is om iin Zijn plan te mogen werken. ================================================================================== Once in a while they “clean” the streets of Kampala. As a result all the street children are brought to Kampiringisa. So all of a sudden besides our regular big group of children you have an extra of 60 (very) small ones. Little children of 2-8 years old who are sitting on the floor in a torn t-shirt; upset, dirty, sick, malnourished and with no idea what is going to happen. Together with our social worker Yusuf and the management of Kampiringisa we have to look for solutions. The church collected some clothes, we still have some sandals in our store, we make a huge Easter meal, we give extra money for milk, we bring boxes of soap to stay flea- and worm free, we buy extra plates, make more porridge, open our hearts and hug and comfort as much as possible. These are the days you raise your eyes up to Heaven and wonder: “My God?!”, but on the other hand realize that it is wonderful and a privilege to work in His plan.