nieuwsbrief Foodstep 1-2010

Lieve mensen,

Laat ik beginnen met jullie al het goede voor 2010 te wensen. Hier is het snikheet, iedere dag boven de 30°. Naar ik begrepen heb, mogen jullie een weg banen door de sneeuw. Soms missen we de gure winteravonden en warme chocolademelk met warme appeltaart...mmm!
We hebben best een bewogen tijd achter de rug. Eerst Werner met zijn hartproblemen en de opname in België. We waren nog maar net thuis of de malaria velde ons hele gezin. Eén voor één waren we aan de beurt. Malaria is echt geen lachertje, je bent werkelijk doodziek en het lijkt alsof er een bulldozer over je heen rijdt. Hoge koorts, diaree, spugen, stijve spieren,.....enfin we zijn erdoor gesparteld.
Werner is nog steeds niet betaald door zijn vorige werkgever, waardoor ons bestaan hier in nauwe schoentjes komt te staan. Hij probeert nu, samen met een partner die hier al jaren zaken doet, een eigen bedrijfje op te starten in waterzuivering.
Door de financiële druk, moesten we ook onze kinderen veilig stellen. De Internationale school hier was geweldig voor onze kids, maar peper de peper duur! We besloten om onze kinderen terug naar België te sturen om daar hun studies af te maken. Er was trouwens geen andere optie. Maxim zit nu op zijn droomschool, Spermalie in Brugge. Ja, hij wil nog steeds kok worden. In de WE’s gaat hij naar de ouders van Werner.
Tra zit in St Angela in Tildonk en volgt Moderne Wetenschappen. Zij zit ook op internaat gedurende de week en in het WE gaat zij naar mijn ouders en mijn zus.
Zowel voor hen als voor ons is de scheiding erg zwaar. Hoewel dit voor kinderen met ouders in het buitenland hier de normaalste zaak is, zullen we ze erg missen. Het is zo stil hier in huis. Bidden jullie voor extra bescherming?
Met de kinderen in het kamp gaat het geweldig goed. Ze beëindigen volgende week hun grote vakantieperiode en gaan dan weer naar school. Sommige van hen mochten zelfs op kamp of op bezoek bij hun ouders. Ja, ook de mentaliteit van de directie begint aardig te veranderen. We sponsoren nog steeds met zeep, kledij, eten , medische hulp, ...en ik ga iedere week 2 à 3 keer op bezoek. We werken aan een lijst om u zo goed mogelijk te informeren. Van sommige kinderen hebben we zelfs de ouders teruggevonden. Geweldig hé! We houden jullie op de hoogte.
In ieder geval heeft ieder kind de cadeautjes en brieven die jullie stuurden of meegaven, goed ontvangen. Toen mijn ouders hier waren hebben we trouwens ieder gesponsord kind dat nog nooit iets toegestuurd kreeg, een mooie T -shirt of speeltje cadeau gedaan. Opa nam heel veel foto's. Wat waren ze gelukkig!
Echt waar, Foodstep houdt mij in deze moeilijke dagen recht. De kinderen geven me zoveel liefde. Ik moet mijn kinderen afgeven ,maar zij vullen de leegte aardig op.
Foodstep gaat door. Geen nood, we slaan ons er wel doorheen.

Gods Zegen, en zorg goed voor mijn kids in België. Ik knuffel die van jullie hier in het Kamp.

Dikke kus, Nathalie