Vanmorgen stond er een jongetje aan de poort. Omdat het hier vakantie is en de scholen dus voor 2 maanden sluiten , worden er veel kinderen aan hun lot overgelaten. Ronddolen en zoeken naar eten om te overleven , iedere dag weer opnieuw. En zo ook Barnabas. Verloor zijn beide ouders en leeft met zijn broertjes en zusjes in de sloppenwijk. Hij had alle moed bij mekaar genomen om in de 'rijke buurt' bij mensen aan te bellen en in zijn beste engels naar eten te vragen. Hij wou zelfs klusjes doen om zo zijn eten te verdienen.
Ik wordt vaak door buitenlanders gewaarschuwt niet te lief te zijn voor deze kinderen. En eerlijk waar , je moet ook opletten wat je hier doet. Er kunnen inbraken gebeuren terwijl je erop staat te kijken. Ook bedrijgingen komen hier vaak voor.En toch...
Als je dan dat manneke zijn verhaal hoort, zijn angst ziet om te praten met een blanke, en dan zo gelukkig is wanneer je hem wat brood en fruit geeft, ...
Laat me dan maar 'te goedgelovig 'zijn ! Toen ik de poort sloot hoorde ik hem God danken .
Diep van binnen weet je dan , Foodstep is goe bezig!!!
Een blije Nathalie vanuit Oeganda
donderdag 27 november 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten